Betlejem w Cieszynie zmusza do refleksji

W Cieszynie można obejrzeć niezwykłą instalację „Betlejem” autorstwa Grzegorza Majchrowskiego, cieszyńskiego artysty i pedagoga. W okresie świątecznym, sytym i ciepłym, „Betlejem” zmusza do poważnej, nie tylko świątecznej refleksji. Zimowy chłód panujący w Rotundzie oraz kilkaset rozrzuconych białych dziecięcych ubranek ma przypominać o nie tylko o nienarodzonych dzieciach, ale również o wszystkich odrzucanych, „mniejszych” siostrach i braciach. I o naszym kamiennym, zimnym sercu.

- Rozważając Narodzenie Chrystusa dzisiaj, zastanawiam się, kim jest dla mnie Chrystus, a dalej, kim jest dla mnie drugi człowiek? Czy ja jestem dla niego bliźnim, jestem dla niego świadkiem Chrystusa, czy Herodem? Wchodząc do świątyni zdejmuję buty, bo jest to miejsce święte, miejsce obecności bożej. Ale czy dzisiaj w świątyni mego ciała odpoczywa Bóg? Czy może jest to otchłań ziejąca pustką? - zastanawia się cieszyński artysta.

Niezwykłą instalację w Rotundzie św. Mikołaja można oglądać do 6 stycznia 2011 roku w godzinach od 9.00 do 16.00.

Rotunda romańska jest najstarszym i najcenniejszym zabytkiem Ziemi Cieszyńskiej. Została zbudowana w XI wieku i przez szereg lat była kaplicą grodową (zamkową) pod wezwaniem św. Mikołaja. Jest to okrągła budowla wykonana z kamieni wapiennych. Do nawy głównej przylega od wschodu półkolista absyda. W zachodniej części nawy znajduje się empora wsparta na kolumnach i półkolumnach wykonanych z piaskowca, na którą prowadzą schody znajdujące się wewnątrz muru rotundy. Z drugiej strony empory znajduje się, zamurowane obecnie, łukowate wejście prowadzące przypuszczalnie do palatium - siedziby kasztelana. Rotunda, jako jedyna murowana budowla grodu, służyła za najważniejszy punkt oporu na wypadek wojny. Spełniała również funkcję ośrodka administracji kościelnej cieszyńskiej kasztelanii. Przy rotundzie znajdował się przypuszczalnie najstarszy cmentarz Cieszyna, gdzie chowano naczelników kasztelanii, członków ich rodzin oraz rycerzy.
W XIV wieku kaplica zamkowa została poddana przebudowie, w wyniku której podwyższono poziom wnętrza i położono posadzkę. W czasie pożaru w II połowie XV wieku rotunda uległa częściowemu uszkodzeniu. W 1839 roku - podczas prac związanych z przebudową kompleksu zamkowego, którą zaprojektował Józef Kornhäusel - kościół został przebudowany w stylu klasycystycznym. Prace konserwatorskie prowadzone w latach 1947-1955 przywróciły romański charakter rotundy.