Herbert Hupka nie żyje

Hupką straszyło się dzieci. Siedział na kapitalistycznym Zachodzie i knuł, jak oderwać Śląsk od socjalistycznej ojczyzny. Jego poglądy były bardzo radykalne. Nawet w Niemczech zasłużył sobie na miano "rewanżysty", z racji swoich wypowiedzi na temat powrotu Niemców na tzw. Ziemie Odzyskane.

To za jego sprawą Bundestag przyjął słynną rezolucję zawierającą stwierdzenie "przyjęcie nowych członków do Unii Europejskiej musi się wiązać z uznaniem prawa wypędzonych do powrotu i odszkodowań".

Herbert Hupka pochodził ze śląskiej rodziny. Matka była... żydówką ze Strzelec Opolskich. Ojciec urodził się w Żorach. On sam przyszedł na świat w obozie dla internowanych na Cejlonie w 1915 r. Jego ojciec udawał się do Chin, ale po wybuchu I wojny światowej statek, którym podróżował, został zatrzymany przez Anglików.

Do Niemiec wrócili w 1919 r. Osiedlili się w Raciborzu. Pochodzenie matki stało się niebezpieczne po 1933 roku. Hupka był obywatelem II kategorii. W czasie wojny w wehrmachcie awansował na podporucznika, ale został zdegradowany, gdy wyszło na jaw pochodzenie matki. Koniec wojny zastał go w Raciborzu. Matkę odnalazł w obozie w Terezinie. Wyjechali do Monachium.

Po wojnie Hupka został dziennikarzem, germanistą i działaczem politycznym. W Polsce był kojarzony wyłącznie jako przewodniczący Ziomkostwa Ślązaków i niezłomny obrońca wielkich Niemiec w starych granicach. Twierdził jednak, że nie jest wrogiem Polaków, ale przekonanym demokratą i antykomunistą.

Przez 18 lat był posłem do Bundestagu i znaczącą postacią w życiu powojennych Niemiec. Nie pogodził się z traktatem granicznym z Polską z 1990 r., skłócił się z tego powodu z kanclerzem Helmutem Kohlem.

Po powodzi w 1997 r. wspomógł Racibórz. Władze miasta przyznały mu tytuł honorowego obywatela. Herbert Hupka zmarł w czwartek 24 sierpnia.