Te miejsca w Beskidach to przeszłość. Te ośrodki i schroniska, które kiedyś tętniły życiem

Stare schronisko PTTK Markowe Szczawiny
Schronisko zostało wybudowane z inicjatywy prezesa Oddziału Babiogórskiego Towarzystwa Tatrzańskiego dr. Hugona Zapałowicza i oddane do użytku 15 września 1906 r. Składało się wówczas z kuchni, jadalni, pięcioosobowej izby dla panów i trzyosobowej izby dla pań. Miało być odpowiedzią strony polskiej na silną ekspansję na tych terenach niemieckiego towarzystwa Beskidenverein, które posiadało m.in. schronisko turystyczne na Babiej Górze.

W 1922 r. odbyła się pierwsza rozbudowa schroniska. Kolejne, które miały miejsce w 1925 r., 1926 r., 1931 r. i 1934 r., uczyniły obiekt przestronnym i nowoczesnym. We wrześniu 1934 r. do schroniska doprowadzono linię telefoniczną i wodociąg. Przed II wojną światową rozbudowani I piętro schroniska i nakryto dachem werandę.

Podczas wojny schronisko przejęła oficjalnie krakowska sekcja Alpenverein, pomimo że zainteresowanie wyrażało też Beskidenverein).

Po wojnie budynek nadal był użytkowany jako schronisko przez Polskie Towarzystwo Tatrzańskie, a od 1950 r. przez Polskie Towarzystwo Turystyczno-Krajoznawcze. W 1964 r. przeprowadzono remont generalny schroniska, dodając m.in. kotłownię i agregat prądotwórczy. Przed zamknięciem, stary obiekt dysponował 64 miejscami noclegowymi w pokojach wieloosobowych, posiadał własne ujęcie wody i oczyszczalnię ścieków. Z Zawoi doprowadzono prąd elektryczny.

Od maja do lipca 2007 r. dokonano całkowitej rozbiórki schroniska. Wbrew wcześniejszym zapowiedziom stary obiekt nie został częściowo zachowany i przeniesiony do skansenu w Zawoi jako zabytek, lecz po decyzji wojewódzkiego konserwatora zabytków dokonano jego całkowitej likwidacji.