Transwestyci: w męskim ciele kobiecy duch...

Faceci w damskich ciuszkach - w ilu komediach już to wiedzieliśmy. Ale życie takiej osoby dalekie jest od komedii. Odmienności seksualnych jest tak wiele, że w podręcznikach do seksuologii ich nazwy zajmują w spisie treści kilkanaście stron. Jedną z nich jest transwestytyzm, zaliczany do grupy zaburzeń identyfikacji z płcią.

- Transwestyci satysfakcję seksualną mogą osiągnąć jednie po przebraniu się w strój osoby odmiennej płci - tłumaczy dr Adam Sipiński, seksuolog. - Dlatego nie należy dopatrywać się oznak transwestytyzmu na przykład w kobiecie, która lubi ubierać się w męskie garnitury i ma krótko obcięte włosy...

Gdy chłopczyk woli lalki...
Najczęściej transwestytyzm błędnie kojarzony jest z homoseksualizmem, choć źródłem takich zachowań mogą być fantazje homoseksualne oraz zaburzenia wyniesione z dzieciństwa. - Zazwyczaj biorą się one z faktu niezadowolenia z własnej płci lub identyfikacji z rodzicem płci przeciwnej. - dodaje seksuolog. - Chłopczyk lubi na przykład bawić się lalkami, podobają mu się sukienki i chce je nosić, przyjaźni się tylko z dziewczynkami. W takiej sytuacji rodzice powinni zgłosić się z nim do psychologa, ponieważ tego typu zachowania mogą przybrać w późniejszym czasie formę transwestytyzmu, transseksualizmu (dążenie do zmiany płci za pomocą metody chirurgicznej lub hormonalnej) lub homoseksualizmu.

Z brodą i w rajtuzach
Jest kilka rodzajów transwestytyzmu. Są to na przykład andromimeza (kobieta naśladuje zachowania społeczne mężczyzny) i ginemimeza (naśladowanie kobiety przez mężczyznę). Jako ciekawostkę warto wspomnieć, że w Omanie była grupa mężczyzn nazywanych xanitami, przebierających się za kobiety i pełniących rolę prostytutek. Podobnie żyli w Indiach hijrasi. Innym typem zaburzeń identyfikacji z własną płcią jest także autoginefilia, czyli wyobrażanie sobie przez mężczyznę siebie w roli kobiety. Transwestytyzm może być homoseksualny, heteroseksualny, biseksualny i narcystyczny.

- Ta odmienność nie jest szkodliwa społecznie. W końcu nikomu nie powinien przeszkadzać strój innej osoby. Najtrudniej jednak zaakceptować transwestytę w domu. Partnerki, kiedy odkryją, że ich mężczyzna przebiera się w damskie fatałaszki, są zszokowane i przerażone. Różnie reagują w takich sytuacjach. Ciężko im wyobrazić sobie męża, najczęściej statecznego i "normalnego" w pończochach i podwiązkach, ze szminką na ustach. Niektóre uważają, że wyszły za zboczeńców. Inne zaczynają czytać na ten temat i zyskując wiedzą, tracą obawy. Inne chcą swoich partnerów wychować. Każą im na przykład zapuścić brodę. Sądzą, że jeśli będzie ją nosił, to nie będzie przebierać się za kobietę. I co z tego wynika? Nic - dodaje seksuolog.

Małe mieszkanko z dużą szafą
Wielu mężczyzn tak bardzo potrzebuje przebierania się w damskie fatałaszki, a jednocześnie wstydzi się własnych upodobań, że wynajmuje na przykład mieszkanie, w którym je przechowuje i aby w ogóle móc funkcjonować przynajmniej raz na kilka tygodni musi je założyć i spacerować w nich po ulicy. Niektórzy ubierają się tak i idą do klubów nocnych.

- Leczyłem kiedyś pacjenta, który w przebraniu wyglądał jak bardzo atrakcyjna kobieta. W dyskotekach otrzymywał od innych mężczyzn jednoznaczne propozycje erotyczne - dodaje dr Adam Sipiński.

Królowe nocy
Warto w kontekście transwestytzmu wspomnieć także o tzw. Drug-Queens. Są to mężczyźni, którzy występują w nocnych klubach w przebraniu znanych kobiet. Śpiewają przy podkładzie muzycznym na przykład jako Marylin Monroe. W wielu przypadkach są to osoby, które traktują to niekoniecznie w celach zarobkowych, lecz raczej jako hobby. W ten sposób mogą wyrazić swoją "kobiecą" osobowość.

Przyczyn transwestyzmu jest wiele. Może on wynikać na przykład z nakłaniania dziecka do noszenia ubrań płci przeciwnej, czasami za karę. Inny powód to na przykład brak akceptacji własnej płci lub identyfikacja chłopca z mamą lub córki z ojcem. Inny może się wziąć z lęków i urazów z dzieciństwa.

Czy da się go leczyć? Trudno, ale trzeba się zdać na psychoterapię.

Przebieranki
Dana International, transseksualista z Izraela (mężczyzna w ciele kobiety), laureat Eurowizji sprzed kilku lat to bodaj najsłynniejszy obecnie transwestyta. Co można zresztą sądzić o kontrowersyjnym piosenkarzu Marylin Mansonie występujący w pończochach, gorsecie i na szpilkach?

W filmach przebieranie się za osoby odmiennej płci było popularnym zabiegiem. Warto przypomnieć: "Poszukiwany, poszukiwana", "Seksmisja", "Tutsi", "Czy Lucyna to dziewczyna", "Pół żartem, pół serio". W literaturze za mężczyznę przebierała się Grażyna z powieści poetyckiej Adama Mickiewicza.

W historii: Neron, który uwielbiał się przebierać za kobietę podczas orgii, Emilia Plater, Joanna D 'Arc i studentka Nawojka, która musiała przebrać się za mężczyznę, by móc studiować w czasach, kiedy na uniwersytety kobiety nie miały wstępu. Trudno jednak w ich przypadku mówić o transwestytyzmie, ponieważ przebieranie się wspomnianych postaci nie miało na celu dążenia do osiągnięcia satysfakcji seksualnej.

Warto widzieć
Transwestytyzm jest jedną z częściej spotykanych parafilii, które są swego rodzaju seksualnym odruchem Pawłowa. Ciało reaguje na bodziec. Jeśli ten utrwalił się, bardzo trudno go zmienić. Na przykład, gdy młody człowiek przeżył swój "pierwszy raz" w nietypowej sytuacji, a potem tę czynność powtarzał jest wielce prawdopodobne, że w przyszłości będzie podniecony tylko wówczas.